บทที่ 1232

เจียงเลี่ยหยางได้แต่ยืนมองซูอินนิ่งๆ แววตาที่เปี่ยมไปด้วยความเข้าอกเข้าใจนั้นแสดงให้เห็นว่าเขารู้ทุกอย่างแล้ว

ซูอินหลับตาลงอย่างเจ็บปวด พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “คุณอย่ามองฉันแบบนี้”

เธอหลับตาจึงมองไม่เห็นความเจ็บปวดในดวงตาของเจียงเลี่ยหยาง แต่สัมผัสได้ถึงมือของเขาที่วางลงบนหน้าผากของเธออย่างแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ